We maakten "pop-pop-popcorn" met de klas, draaiden de kring van buiten naar binnen, ontwarden de klasknoop en gooiden onze schoenen in het midden voor een "schoenhoop-evaluatie".
Hoe evalueer je nu met schoenen?
Alle leerlingen zitten in een kring. Iedereen trekt een schoen uit, elke schoen wordt op een bepaalde plaats in de kring gezet. Alle schoenen stellen de gevoelens van de eigenaars voor. De manier waarop de schoen staat, ligt of hangt is een uitdrukking van hoe deze leerling zich op dat moment voelt in de klas.
Sommigen zetten hun schoen dichtbij zichzelf of aarzelend naar het midden gericht, afwachtend, maar toch open naar anderen. Sommigen zetten hun schoen pal in het midden met de neus naar boven gericht. "Hier ben ik! Ik ben er klaar voor!" Anderen legden hun schoen veilig bij die van hun vrienden, iemand stopte zijn schoen zelfs in de trui van zijn beste vriend. Wat een vertrouwen! Een andere leerling zette zijn schoen in een hoek van de gymzaal, boven op de mat: "Ik durf anders zijn!" Waarom ook niet?!
Hoe zou die klassikale schoenhoop er volgens de leerlingen op het einde van het schooljaar bij liggen?
Hopelijk wordt het één gezellige hoop schoenen, zonder al te veel onderlinge afstand, geen knopen in de veters en de neuzen naar elkaar gericht!
De eerste evaluatie voor godsdienst is achter de rug, zonder punten, maar toch vond iedereen het "geslaagd"!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten