donderdag 28 december 2017

Talendag

Op woensdag 20 december werden de leerlingen ondergedompeld in een heus taalbad. In verschillende workshops konden ze kennis maken met heel wat nieuwe talen.

Veel leerlingen waren verbaasd te horen dat mevrouw Mireille geboren en getogen is in Zuid-Afrika. Pas op haar dertiende kwam ze in België terecht. Hoewel het Afrikaans zijn wortels heeft in de Nederlandse taal, had mevrouw Mireille flink wat werk aan de ingewikkelde Nederlandse spelling, waar we woorden niet altijd schrijven zoals we ze uitspreken. Ook had ze een flinke kluif aan de vervoegingen van de werkwoorden met al die d's, t's en dt's.



We leerden tot 10 tellen in het Afrikaans, beluisterden een hit van het plaatselijke tieneridool en speelden een spelletje plickers. Elke leerling kreeg een unieke QR-code waarmee ze konden antwoorden op een multiplechoicetest. We leerden een paar woordjes Afrikaans zoals robot (verkeerslicht) en skoenlapper (vlinder). 
Die studente het nie verveeld nie. Goed gedoen, mevrouw Mireille!


Tijdens de workshop Duits van mevrouw Kristel was het een echte beestenboel. Zonder voorkennis van de Duitse taal moesten de leerlingen rechtveren als ze het geluid van hun dier in het lied herkenden. Ook de reactiesnelheid werd gemeten, iedereen was onmiddellijk wakker. De jongens van 2Aa piepten en dansten als echte swingkuikens.


Daarna was Tokio Hotel aan de beurt. De leerlingen merkten al vlug dat het Duits heel goed op het Nederlands lijkt. Het begrijpen van de taal lukte dan ook behoorlijk. Maar, het spreken ... dat was andere koek. 
De leerlingen trokken zich hier echter niets van aan en zongen uit volle borst mee met Durch den Monsun.


Het centrale thema in de workshop Spaans van mevrouw Dominique was 'colores' (kleuren). We leerden er in een filmpje niet alleen de namen van de kleuren kennen, maar ook van een aantal voorwerpen, dieren en voedingsmiddelen in een bepaalde kleur. De leerlingen waren in teams verdeeld. Elk team kreeg een aantal kaartjes waarop een Spaanse term uit het filmpje stond. Als ze kun kaartjes bij de juiste kleur konden leggen, verdienden ze een punt.

In de tweede ronde beluisterden we een Spaans liedje over kleuren. Hierin  waren de namen een aantal kleuren weggelaten. Aan de teams om de juiste namen te noteren. De boodschap van het lied luidde: ook al verschilt onze kleur van huid, ogen of haar van elkaar, vanbinnen zijn we allemaal gelijk.


Tot slot konden de teams punten verdienen in een Spaans memoryspel waarbij ze de termen uit de workshop moesten combineren met de passende afbeelding.

In de workshop bij mevrouw Eline maakten de leerlingen kennis met maar liefst drie nieuwe talen: Arabisch (de moedertaal van Akil), Russisch (de moedertaal van Masur) en Macedonisch (de moedertaal van Baché). Akil en Mansur stelden trots zichzelf voor in hun moedertaal. In drie rondes konden de teams punten sprokkelen.

In de eerste ronde moesten ze raden welke vlaggen / landen / steden / zinnen bij welke leerling horen. 


In ronde twee beluisterden ze een aantal liedjes. Via een Kahootquiz bepaalden ze bij welke van de drie talen de liedjes hoorden.


In de derde ronde volgde een spoedcursus vreemde talen. Vooraan in de klas lag het woord ‘hallo’ in de drie verschillende talen. De leerlingen maakten in de eerste ronde al kennis met de woorden. De teams moesten om ter snelst de drie woorden zo nauwkeurig mogelijk op een krijtbord schrijven. Het team dat de woorden het eerst én correct geschreven had, won deze ronde.

Dankzij mevrouw Judit Creyf van Spermalie-De Kade maakten we kennis met een heel aparte taal: gebarentaal. Als opwarmertje kregen de leerlingen een aantal stellingen voorgeschoteld over gebarentaal. Dan werd het handalfabet van de Vlaamse gebarentaal aangeleerd. 


We leerden ook de gebaren voor een aantal woorden kennen. Dan kregen we een filmpje te zien in gebarentaal. Verrassend hoe snel de leerlingen begrepen waarover het filmpje ging. Tot slot beluisterden we een liedje dat door een doventolk werd getolkt. 

Als tussendoortje konden de leerlingen zich per klas uitleven in een actieve estafette. De leerlingen werden in 3 groepen verdeeld. Onder deskundige leiding van meneer Jonas en mevrouw Céline namen de groepen het tegen elkaar op.


-      Tijdens de estafette werd muziek in verschillende talen afgespeeld.

Als de leerlingen de taal van het lied ook nog eens raadden, kregen ze een bonuspunt voor die ronde.

Klik hier voor alle foto's. 

zaterdag 23 december 2017

Gedragen op vleugels

Mevrouw Dominique startte met haar boezemvriendinnen in november de 'Iedereen aan de haak' - actie ten voordele van Kom op tegen kanker. Leerlingen kwamen samen in het lokaaltje van Klassieke talen, waar we het prachtige schilderij zagen van een van haar vriendinnen die de strijd verloren had. 

Het schilderijtje stelt de vier stadia van rups naar vlinder voor. De rups sterft als het ware in zijn eigen huid, om dan uit te breken als prachtige vlinder. 

8 lossen, een halve vaste, 2 stokjes in de ring, 3 lossen, 3 stokjes, herhaal...

Mevr. Dominique sloeg iedereen aan de haak, leerlingen, collega's, vriendinnen, oma's... Draden werden in elkaar gehaakt, nieuwe knooppunten stevig aangetrokken, stoelen bij elkaar geschoven, lichten aangestoken, thee gezet, verhalen verteld... Iedereen vond een plaatsje in deze cocon vol warmte een dankbaarheid.

We wilden hierop graag verder haken, het thema van de viering werd 'gedragen op vleugels'. De leerlingen van het eerste jaar nagelden ons bij het begin van de viering nog even aan de grond in het duister met sprekende beelden uit de realiteit van het jaar 2017.

Emma en Heleen brachten ons een prachtig vertolkte versie van het verhaal van Daedalus en Icarus. Vader en zoon waren verdwaald, opgesloten in het labyrint. Maar ze bleven niet bij de pakken zitten! Ze zochten een uitweg naar de hemel. Daedalus maakte de vleugels en gaf ze aan zoon Icarus.  




Het is aan vaders om de weg te tonen, aan zonen om de weg te zoeken. Vaders laten je handen los. Vaders die kijken hun zonen groot. 
Maar Daedalus is ongerust: “Dicht bij me blijven, he. Tot we weer thuis zijn. Niet te laag, want dan worden je vleugels nat en dan stort je in zee. Ook niet te hoog, want dan doet de zon de was smelten en vallen je vleugels uit elkaar.” Vasthouden en loslaten: een moeilijk evenwicht…



Hoop, vertrouwen, volharding, durven uit je comfortzone treden… is dat geen mooie kerstboodschap? Ook Jezus ging zijn eigen weg. Ook hij durfde uit zijn comfortzone te treden. Kunnen wij in deze kersttijd in Jezus’ voetsporen treden? Durven we hopen, volharden, opstijgen van de grond naar het licht? Makkelijk is dat niet. En ja, we zullen af en toe vallen, maar evengoed weer opstaan. Maar als je in jezelf gelooft, is er heel veel mogelijk. 

De leerlingen uit het tweede jaar kregen bij het afronden van het thema ‘oei, ik groei’ de opdracht ‘en nu op eigen vleugels’, waarbij ze hun eigen vleugels mochten ontwerpen voor hun vlucht richting volwassenheid.









Alle leerlingen maakten deze creatieve denkoefening. Bekijk straks even de foto's van engelen en bengelen uit 2A via de link onderaan in deze blogpost. Let maar even op hun houding, sommige leerlingen staan met hun voeten stevig op de grond, anderen als de spring in het veld die ze zijn, en nog anderen lekker chill of stoer met de handen in de zakken.

Vleugels hebben ze in alle vormen en kleuren, iedereen mag zichzelf zijn, uniek, ééuit de duizend.

Aan de horizon zoekt de jeugd van tegenwoordig nog altijd dezelfde dingen op als de generaties voor hen: een plek in de wereld waar ze iets willen in betekenen, een veilig en warm nest om zich thuis te voelen en als kompas volgen ze hun geweten, gaan ze af op hun buikgevoel, een balans zoekend tussen hart en verstand en bij dit alles steunen ze op hun vrienden en familie.

Tot slot mochten leerlingen even nadenken over volgende vragen:



Op het einde van de viering mochten de leerlingen van deze reflectie een vliegertje maken en op teken van meneer Erwin vlogen alle mooie woorden naar het licht. 



"Mensen zijn allemaal engelen. Wat hen onderscheidt van elkaar is wat ze met hun vleugels doen; wil je ze spreiden en je laten dragen, leiden door de zachte bries van Liefde, of niet."      
We wensen jullie allemaal een warme kersttijd toe en een fijn 2018!
Klik hier voor een overzicht van alle engelen en foto's uit de viering.

maandag 4 december 2017

Homo futurus

In de les geschiedenis hebben we de evolutietheorie besproken en toegelicht met enkele voorbeelden. Onze millenniumpopulatie is niet het eindpunt van de lange evolutie die alle levende wezens tot nu toe doormaakten. Na ons gaat het verhaal verder. Plant- en diersoorten zullen zich verder aanpassen, de mens of Homo sapiens sapiens dus ook.

De leerlingen dachten na over hoe het verder zal evolueren met onze wereld en creëerden hun eigen Homo futurus.  



De neus van deze mens is gereduceerd tot 2 gaatjes. De slangachtige ogen zijn beter aangepast aan het veelvuldige scherm kijken. Onze haren verdwijnen.



Onze herseninhoud neemt toe. Deze slimmere Homo modernus is een krak in technologie. Jammer genoeg worden de mensen steeds luier, zelf stappen doen ze in de toekomst zo weinig mogelijk. Met de langere vingers kunnen we goed dingen repareren.



De leerlingen van de toekomst vliegen naar school en vangen de leerstof samen met andere signalen op via hun kleine antennes. Donkere, winterse avonden vormen geen probleem met ogen die licht kunnen geven. 



Door de dunnere dampkring krijgen we een hittebestendige huid. Door de opwarming van de aarde houden we onze planeet niet droog, dus lijken kieuwen om onder water te ademen wel handig. Deze Homo futurus zendt signalen uit, zo kunnen mensen nog vlotter communiceren. 



Met deze filterende wimpers vormen fijn stof en andere vervuiling niet langer een probleem. De toekomstige mens kweekt omwille van de vervuiling geen groenten meer in eigen tuin en wordt dikker. Omdat mensen vooral praten via hun smartphone, wordt de mond nog kleiner. Het puntige haar is ideaal voor een goede wifi-verbinding. De schedel wordt kleiner, omdat de technologie het steeds vaker van onze hersenen zal overnemen. 





De schetsen van Yaron kunnen misschien nog dienen voor een film over de Homo futurus. We worden groter, dikker, sneller en functioneler. Met ons ene, gigantische oog speuren we naar voedzame insectjes en lekkere slangen (njam njam) we ademen onze vitamines in uit de lucht en camoufleren ons als een kameleon. We krijgen er twee benen bij maar verliezen aan elke hand een vinger. De microfoon in de staart lijkt me wel een troef voor elke toekomstige leraar, of zou het dienen om je favoriete muziek mee af te spelen? Hopelijk komt er versterking in de afdeling voor botbreuken, we krijgen er namelijk meer dan 700 botjes bij. 

Onze jongeren ontbreekt het niet aan fantasie en visie, deze eigenschap zal alvast niet ontbreken bij de toekomstige mensen.








Blanche

In de winter kan je wel eens verrast worden door een vroege lentekriebel. De grijze hemel moest vandaag plaats ruimen voor een prachtige, witte wolk. Meneer Frederick en zijn partner Aurelie werden vandaag de trotse ouders van Blanche Heye. Lisette kreeg er een schattig zusje bij. Blanche kwam om drie minuutjes voor tien op onze wereld, ze weegt 3,028kg en meet 48 cm. Proficiat!


We wensen Blanche een leven toe zoals in de sprookjes: lang en gelukkig!