Gedichtendag 29 januari 2015

Met zingen is de liefde begonnen ...

Elke laatste donderdag van januari vieren we gedichtendag. Het thema van dit jaar is liefde en zingen over de liefde. Tijdens de les Nederlands leerden we met het gedicht "De kus" van Toon Tellegen dat een kus wel eens levensgevaarlijk kan zijn... Misschien wel even gevaarlijk als skydiven, bungeejumping of duiken met mensetende haaien.

Een kus

‘Zal ik je eens een levensgevaarlijke kus geven?’

Ze ging op haar tenen staan, legde haar hand in mijn nek

en gaf mij een levensgevaarlijke kus,

zo’n kus die aan een zijden draadje hangt

en heen en weer zwiept, om zijn as tolt en wegschiet –

ik kon hem niet tegenhouden, ik riep, zwaaide met mijn armen,

holde hem achterna –

zo’n kus die zich omdraait

en aanlegt, iets hoger, iets lager,

zo’n dodelijke kus.

Toon Tellegen

Daarnaast bewezen de leerlingen dat ze heel goed knipselgedichten kunnen maken. Toch zeker als het over de liefde mag gaan ... :-)

In de lessen Engels schreven de leerlingen hun liefdesgedicht op een zelfgeknutseld hartje. De vlinders in de buik ... of al wat lentekriebels met het fijne zand waarin de hartjes geprikt werden?

De leerlingen Latijn toonden ons dat Latijn ook poëtisch mooi kan zijn. Probeer dit maar eens na te lezen op de panelen in de inkom.

De Romeinse dichters hadden duidelijk veel ervaring in de liefde...

De leerlingen van het tweede jaar verwerkten een aantal 'Sententiae' over de liefde in hun persoonlijke liefdeshanden. De leerlingen van het eerste jaar verzonnen zelf een 'liefdeselfje' in het Latijn. In een heuse workshop vingen ze die liefdesdromen in een amoureuze dromenvanger.

Klik hier voor meer foto's.

In de lessen Frans twitterden de leerlingen er op los. Er werd een literair initiatief gelanceerd en de leerlingen zorgden voor verrassende wendingen. Bekijk hier het resultaat van hun creativiteit!

Ook tijdens de lessen wiskunde kwam gedichtendag aan bod.

Sprookje

Haar zusjes lagen recht en broos.
Ze waren mooi en eindeloos.
Zo hoort dat bij een lijn.
Zij was zo anders dan die twee.
Ze strekte slechts van A tot B
en dat kan tragisch zijn.

Zij liep dus niet oneindig door en mannen vallen daar niet voor.

Zo bleef ze triest alleen.

Tot op een dag in volle vaart een knappe prins op dito paard ineens aan haar verscheen.

De prins hield halt en zag haar staan.
Hij keek haar diep verlangend aan,
zijn ogen vol geluk.
Hij vroeg haar: ‘Liefste, ga je mee?
Jij bent voor mij van A tot B
gewoon een lekker stuk!’

 Lijnstuk AB is een eindig deel van een rechte lijn.

 Naar Marjolein Kool uit wis-en natuurlyriek