donderdag 28 april 2016

Leerling en collega getuigen over hun deelname aan de film "De Zaak De Zutter"


Sofie De Brée:


Mijn personage

heet Germaine Charle, maar iedereen noemt haar Germaintje.
Germaintje had iets verdachts gehoord en Pardo (de dorpsgek) heeft Germaintje dan naar de onderzoeksrechter gebracht, omdat hij wou dat ze hetgeen wat ze gehoord heeft, ging vertellen. Germaine is dus een getuige in het proces.



'Germaintje'

Het leukste 

vond ik het ontvangen worden door iedereen en we kregen soms zelfs koffiekoeken en fruitsap. We werden daar in de watten gelegd! Maar ook op de set zelf was het superleuk. Dan kan je je helemaal inleven in een andere rol, een ander personage en dat was echt wel leuk!


Mijn favoriete scène?

Dat is er ook niet echt één, want er komen wel vele leuke scènes tussen! Bijvoorbeeld de 'catfight' tussen de twee zussen. Maar de spannendste scène? Dat was voor mij de laatste scène, want dan kom je te weten hoe, waarom en door wie Hector De Zutter vermoord geweest is.

Achter de schermen 

was het heel plezant! Dan denk ik even terug aan de draaidag wanneer ik mijn verklaring moest afleggen bij de onderzoeksrechter. In de film is dat een heel serieuze scène, maar achter de schermen hebben we ons ziek gelachen! Dat was toen echt tof :)

Waarom moet je ZDZ gaan kijken? 

Het is een spannende film en echt een aanrader voor jong en oud!





Met mama Hilde Serlippens
Lid van ons oudercomité



























Mevrouw Greta Stock:


Meewerken aan Zaak De Zutter was een geweldige ervaring die ik zo opnieuw zou willen beleven. 

Met beperkt budget en met de hulp van heel  veel  vrijwilligers uit Beernem en omstreken kon Katrien Ryserhove haar droom waarmaken. Onwaarschijnlijk of zoals Jan Verheyen het zegt: "ongelofelijk straf hoe ze het hebben klaargespeeld!"

De film over de vierde moord van Beernem (de moord op de jonge Hector De Zutter) is echt een werk met veel liefde gemaakt. Ik kwam veel bekenden  tegen maar leerde er ook  nieuwe mensen kennen (zowel professionelen  als amateurs) waarmee een band werd opgebouwd die nooit meer stuk kan gaan. We waren als één familie.

Ikzelf ben figurante in de film. Ik speelde in veel scènes mee, je ziet mij tijdens de zoektocht in het bos, in de danszaal, op de bedevaart, in de rechtszaal, tenminste, als je mij herkent in de kledij van die tijd. Ook dat was een belevenis op zichzelf: kledij verzamelen of uitzoeken op de zolder van mijn moeder (die samen met mijn vader ook figureerde), passende hoedjes vinden, een bloemetjesschort van mijn grootmoeder, de juiste schoenen aantrekken! Alles moest kloppen.         

                                

De film toont prachtige beelden van het leven zoals het toen was, zowel in huis als buitenshuis. Als je goed kijkt herken je zeker bepaalde plaatsen in en rond Beernem. 

Voor mijzelf zijn er toch een paar scènes belangrijk:
  • De vaartscènehet lijk werd opgevist voor onze deur in de oude vaart van St.-Joris. Die dag had ik de hele crew van acteurs tot de mensen van de kledij en grime, in mijn huis. Dat alleen al was een ervaring op zich.



Preparatie van "het lijk" bij mevrouw Greta thuis
  • De scène waarin mijn man speelt natuurlijk: Hij  kreeg na de auditie een klein acteursrolletje: de knecht van Schepers. Hij alleen kreeg de sleutel van de stal waar bloed op de muur ontdekt werd. Vooral de mimiek en wat niet gezegd werd maar toch van zijn gezicht af te lezen is, is heel belangrijk in het verhaal: Beernem was bang en zweeg.

Mevr. Greta en haar man
  • De slotscène: Hierover verklap ik uiteraard niets, behalve dat het muisstil wordt bij het publiek.

Wij kijken nu met andere ogen naar een film omdat we weten hoeveel werk erin zit: de keren waarop een scène opnieuw moest gespeeld worden vanuit een andere gezichtshoek zijn  ontelbaar, wachten tot de zon er weer is of juist niet, een onverwacht geluid van een vliegtuig dat overkomt, iemand die uit zijn rol valt... 

Geduld moet je dus ook hebben, maar niemand zaagde of klaagde daarover.  Het was een eer om met zo’n  mensen te kunnen samenwerken. Respect voor al die mensen! Zonder de inzet van zovelen was de film niet mogelijk geweest.

En alleen al daarom moet iedere Beernemnaar Zaak De Zutter  gaan bekijken! 












Geen opmerkingen:

Een reactie posten