Canterbury, here we
come!
Op vrijdag 29 mei stond de wekker in heel wat Beernemse
gezinnen extra vroeg ingesteld. Om 6u15 verzamelde een groep nieuwsgierige tieners
op de speelplaats. Sommigen waren er al helemaal klaar voor, anderen moesten
nog wat op dreef komen of gingen nog verwoed op zoek naar hun identiteitskaart,
nodig voor de controle in Calais.
Om 6u45 stapten we op de bus en kon de schoolreis echt
beginnen. Na een rit van anderhalf uur, kwamen we aan in Calais. Iedereen moest
met zijn identiteitskaart door de controle voor we de shuttle op mochten. De
meeste leerlingen hadden nog nooit de overtocht naar Engeland door de
Eurotunnel meegemaakt. Het werd een unieke ervaring.
Een half uur later
kwamen we al aan in Folkestone en na nog een half uurtje bus zagen we de
majestueuze kathedraal van Canterbury opdoemen. In drie groepen gingen we op
verkenning. Door een zoektocht waarbij we op zoek gingen naar de beste vrienden,
verkenden we de smalle straatjes en de historische weetjes van het stadje. Zo
leerden we dat de ducking stool die boven het water van de Stour lijkt te
zweven, in de middeleeuwen vooral gebruikt werd om te testen of je al dan niet
een heks was. Als je na 15 minuten kopje onder nog leefde, was je een heks en volgde
de brandstapel. Was je dood, dan ontving je familie kerkelijke verontschuldigingen.
Je ziel zou door God ontvangen worden…
Wat we niet te voet konden zien, ontdekten we vanop het
water. Een ontspannen tochtje met een bootje op de Stour, voortgeduwd (‘punting’)
door een knappe Engelse jongeman liet ons verder kennismaken met de fascinerende
geschiedenis van Canterbury. Wat heeft een meisjeshart nog meer nodig om
sneller te gaan kloppen?
In de namiddag gingen de hemelsluizen helaas open en wisten we onmiddellijk waarom de Britten het zomeruur niet nodig vonden… Maar dit kon de pret niet bederven want we sloten ons bezoek af met wat vrije tijd om … te shoppen. De one-pound-shop en de Primark plukten er de vruchten van!
Na een rustige terugreis kwamen we moe maar voldaan
terug aan op school. Met dank aan onze twee sympathieke buschauffeurs!In de namiddag gingen de hemelsluizen helaas open en wisten we onmiddellijk waarom de Britten het zomeruur niet nodig vonden… Maar dit kon de pret niet bederven want we sloten ons bezoek af met wat vrije tijd om … te shoppen. De one-pound-shop en de Primark plukten er de vruchten van!
Klik hier voor sfeerfoto's.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten